vicdanin ardindan

o umarsiz zibidiler ugruna cektigim her nefes

icimde yanan kandilleri sondurmekte

simdi gonlum kapkaranlik bir kafes

zehrinden en masum guvercinlerim olmekte

dalgalar

siz simdi bilmezsiniz dalgalar neden boy boydur

her limanda ayri bir asik kopurtur de okyanuslari ondan

kimileri hintten kimileri pasifikten gelir de

bulusurlar en sevimli liman sehirlerinde

bazen besteler duyulur carpismalarindan

o ahenkli melodileri duyan asiklar

benim gibi oturur da keyifle siir yazar

gonul ister ki bir dalga da ben ask edeyim

gurul gurul yol alsin sak etsin ta istanbulda

neylersin ki insanin odu kopar hani

ya bogarsa sevdigini tsunami olur da

hep bahane birader, neme lazim luksun oylesi

ben dalgalari izlemeyi severim eksik kalsin otesi...

uykusuzluk oykusu

gece saat bir yirmi dokuz

ah o dunyanin obur ucundaki kadin

gun ortasinda sagda solda geziyordur simdi

Allah'im icine sevgimi indir ansizin

aklina geleyim bir anligina

gulusumu yadina dusur ya Rab

kahkahalarimi duyur inadina

nerden geldigine anlam veremesin

irkilsin bir anda iclenip yokluguma

gece saat bir yirmi dokuz

lanet ederken ben uykusuzluguma

o da kaderimize bakip kahrolsun

aradaki her santimetre

bir bir goz yasi olup icine dolsun

ama tasmasin kolayca oyle

denizler kurulsun gogsunde

dalga dalga bogazina vursun

gece saat bir yirmi dokuz

yurusun adim adim sokaklarda

isi gucu birakip simdi amacsizca

kursagina otursun bensizlik

Allahim benden ufak bir rica

yutkunamasin aklinda ben oldukca

bu siir boyle olmayacakti

kusacaktim butun yalnizligimi

askimi, sevgimi, eksikligimi

duyuracaktim sevdigime

nasil kadere yenildigimi

ama hala gece bir yirmi dokuz

siirde de yokuz askta da yokuz

tekne

cocukluk ruyamdir bir teknem olsun

sahilsiz okyanuslar ortasinda

dalgalar hep ayni senfoniler sunsun

ask sarkilari calarken gramafonda

bir tekne ki ucube mi ucube

oyle ki gemiler yok saysin

bense bakip bakip hicligime

ucsuz bucaksiz sular hatirlatsin isterim

biz aslinda yokmusuz!!!

nefret

nefret etmek de kutsaldir sevmek kadar

biliyorum pek cok annenin sucu olmasa da

evlatlarin bazisi hak eder coskuyla sovulmeyi

en guzel yani cezasi yoktur hicbir yasada

soyle sinli kafli kusmanin utanmaz yuzlere ofkeyi

yine de hayvan benzetmeleri tat vermez bana

icimdeki igrenc bulantilari dindirmese gerek

asagilik hayvanlardan cok daha sefil olana

cok da koymaz herhalde seddeli bir "essek"

ben "surekli sessizler" olsun isterim kufurlerimde

ingilizlerin "f" bizim "s" tercihimiz ne hostur oyle

ah hani harfleri yaya yaya icten bir soveyim de

nefretin sehveti sahikalara ulassin soyle...

yalnizlik

bilirim ki bencilce bir hazdir yalnizligin bahsettigi huzur

belki de kimsesizligine mukabil Allahtan bir lutufur

efkar yuklu arabesk huzunler getirse de beraberinde

enfestir kapilari cekip yalniz basina cekmek icine

havadaki sarhos edici kokusunu sukudun

yalnizlik, atildigi en sarp ucurumdur umudun

debdebeli asklarin agirligindan kacis

yikik koprulerden onceki son cikis

varilan her yol ayriminda son arda bakistir

gecici dahi olsa aska en dik bas kaldiristir

gurbet

asina degilim ne yagmuruna ne baharina bu sehrin

bazen ruhsuzluguna sovesim geliyor

tam icime atiyorum aci bir lokma yutar gibi

bu kez seytan 'tukur topragina cek git' diyor

sonra bir sigara yakma arzusu doluyor icimin ta dibi

"icmeyip de ne halt ediceksin" diyor orhan veli

beri tarafta istanbul hasreti de cildirtiyor tabi

aklimi celiyor bogazin nazli nazli kivrilan beli

asina degilim ne yagmuruna ne baharina bu sehrin

Eyvallah

Vurana eyvallah

Yalana eyvallah

Dolana eyvallah

Hatta;

Yilana eyvallah

Ciyana evallah...

Biz hep eyvallah dedikce buyuduk

Eyvallahimiz kalmadi kimseye

Simdi hos degil "evelallah" demek

Kalkip mertce cekilelim koseye

bir daha bastan

Hayatin kendisiydi sirat koprusu.
Dogru kildan inceydi kilictan keskin
Arda kalan sade bir yasam oykusu
Ile icten, mesrur ve muzip bir gezgin.

Henuz erken, bitmedi oykumuz burda
Yem etmemek var simdi kuzuyu kurda.

son perde...

tam su an istanbul'da

ruzgar bicak gibi kesilmistir

halicin sulari dokunsan yirtilacak

gergin bir perdeye kesilmistir

tam su an istanbul'da

gurul gurul havalanan bir ucak

muhacirler tasmakta kucak kucak

kim bilir kac gurbet doguracak

ve;

tam su an istanbul'da

aziz Fatih turbesinden kacak

sirtinda alemin vebali, elinde bir bicak

butun pas tutmus gonulleri oyacak

beklenen andir iste o an...

gurbet

bitmek bilmeyen muzmin izdiraplar

kose basinda sarapcinin huznu

adami kanser ederken ah su seraplar

hamdolsun ki dogmakta mananin gunu

derken sokak lambalari aniden soner

binalarin arasinda kalakalirim oylece

mazgallarda yankilanirken senfoniler

aglasiriz derdime caresiz benle gece

gurbet; sahte ve betonarme her eda

yagmur bile randevuyla yagar inan ki

huzne, aska, gonle ve manaya veda

gamsizlarin yurdunda davetsiz misafirim sanki

yok mu yavuz ruhunu gonlune yuklenecek,

istanbul'u sirtilanacak kalender bir marti?

halicten vapur sesi, kasimpasadan cicek

getirip canladiracak su tatsiz ruhsuz hayati

hey cansiz koltuk!!!

birak susma koltuk cansizmis gibi boyle
takilip kalma artik su gelen gidene
anlat; icine derdolan ne varsa hele
baska dunyalarda hayat varmis bize ne

ya kalk delice dans et ya da yanlizligi ogren
ahsap parkeye mihlanmis durma oyle
vardir elbet benden baska halini goren
ve vardir elbet senin de bir derdin soyle

farz et koynunda kitaplarla dertlesen bir kiz var
ya da cocuklara masal anlatan huysuz bir ihtiyar
bil ki dertler konusurken yalnizlik susar
ve dirisindir yaralarina tuz bastigin kadar